2.2 Rituelen in coronatijd
Het filmpje hierboven is eind 2020 gemaakt. Het was de inleiding voor onze (online) Eindejaarsontmoeting dat jaar. Het laat zien hoe het gemis aan sociale interactie en contact met anderen ons diep heeft geraakt. Het laat ook zien hoe we samen de draad probeerden op te pakken.
Die saamhorigheid, dat gevoel van verbinding met anderen vasthouden terwijl de maatschappij weer op slot ging, was ook in 2021 een uitdaging. Onze grote events waarbij cliënten, collega's, verwanten en vrijwilligers elkaar kunnen ontmoeten, konden ook dit jaar niet plaatsvinden. We organiseerden geslaagde online alternatieven, maar dat is toch niet hetzelfde.
Toch is het gelukt om in elkaars zicht te blijven. Door creatief en dichtbij te zijn, door nieuwe rituelen te maken met elkaar. Raambezoeken, tuinconcerten, collegiale uitwisseling. Andere manieren om samen te zijn, te vieren en afscheid te nemen ontstonden op allerlei plekken in de organisatie.
De drive-through begrafenis bij de Schors
“Toen een bewoner overleed wilden we heel graag een mooi afscheid organiseren. Maar door de coronamaatregelen konden we geen grote groep mensen ontvangen. Samen met familie, collega’s en medebewoners hebben we gekeken naar wat wel kon. Buiten kon er meer dus hebben we een waardig afscheid buiten gegeven. Het was winter, buiten was het donker. Met cliënten en begeleiders maakten we een haag, waarlangs de kist reed. Iedereen kon een bloem of een tekening op de kist leggen. Overal stonden kaarsen en fakkels langs het pad waarover de kist ging. Het was heel stemmig en eigenlijk nog mooier dan wanneer we het binnen hadden gehouden. Ook bij een andere locatie in Losser overleed een client. Ook daar was het afscheid buiten, er stond een tent waar we allemaal foto’s van de overledene in hadden gehangen. De familie reed met de kist in de rouwauto langs de locatie. Daar stonden alle medebewoners en begeleiders met een ballon die werd opgelaten toen de rouwauto en volgauto’s voorbij reden. Het was zo’n bijzonder moment. Het regende en toch bleef iedereen staan. Het maakt me trots dat we zo samen op een goede manier een afscheid konden geven waar nabestaanden en dierbaren troost uit konden putten.”